ជើង​​​​​​​​​​​​​​ឯកសត្វឆ្មារនៅវត្តនិរោដន៍

Read this article in English.

ចូលទៅក្នុងជ្រៅនៃក្រុងនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ភ្នំពេញមានវត្តមួយឈ្មោះវត្តនីរោដន៍ មានផ្ទះរបស់ លោកយាយ ឆេង គារ លោកយាយជាដូនជី ហើយជាអ្នកស្រលាញ់ សត្វ។ លោកយាយមានកូនឆ្មារ២ជាទិស្រលាញ់ ឈ្មោះ ក្រហម  និង សរ។ លោកយាយឆេងមើលថែសត្វឆ្មារផ្សេងៗដទៃទៀតដែលនៅក្នុងវត្ត។

ដោយព្រោះវាជាសត្វចិញ្ចឹមក្នុងផ្ទះ ការកាត់បន្ថយចំនួនកូនចៅរបស់វា គឺ ជាការល្អ។ មានន័យថា ត្រូវវះកាត់គ្រៀវ ជាការជួយដល់សត្វ ដើម្បីកុំអោយវាកើនចំនួនច្រើនពេក នៅទីសារធាណះ។ តែនៅវត្តនីរោដន៍មិនទានមានការចាប់អារម្មណ៍លើចំនុចនេះនៅឡើយទេ ។

ជាកស្តែងឆ្មាទាំងនោះគួតែកើតចំនួន ដោយព្រោះពួកគេទទួលការ ការមើលថែពីលោកយាយ ឆេង តែហេតុអ្វីបានជាចំនួនសត្វឆ្មារបែរជាថយចុះ។ ចម្លើយគឺធម្មតា គឺដោយព្រោះជំនួយសាច់សត្វ  https://ar-cambodia.com/www-ar-cambodia-com-dog-meat-myths-and-health-risks-kh/​​  ហើយលើសពីនេះទៅទៀតជំនួញរកស៊ីសាច់សត្វឆ្មាគឺកំពុងតែសកម្មក្នុងទីក្រុង ភ្នំពេញ ។

នៅក្នុងផ្ទះឈើមួយបន្ទប់របស់លោកយាយមិនធំជាងខ្ទមចាំសួនច្បារលោកយាយ ទ្រព្យសម្បត្តិបន្តិចបន្តួច។ គ្រែតូចមួយនៅកាច់ជ្រុងមានចានពីរបីនៅលើតុមួយ ។ អស់រយៈពេលជាង ៦ឆ្នាំមកហើយដែលលោកយាយបានបំពេញតួនាទីរបស់លោកយាយក្នុងការចិញ្ចឹម ដាក់ថ្នាំព្យាបាលនិងថែរក្សាសត្វដែលនៅក្រៅផ្ទះតូចរបស់លោកយាយ។ ក្មេងៗនាំកូនឆ្មាមកដាក់នៅមាត់ទ្វារខ្ទមរបស់លោកយាយព្រោះពួកគេដឹងថាលោកយាយនឹងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះកូនឆ្មាទាំងនោះ។

ចែករំលែកតិចតួចតាមដែលលោកយាយមាន

ជាអកុសល ធនធានរបស់លោកយាយមានកម្រិតណាស់។ លោកយាយមានតែបាយនិងសាច់តិចតួចប៉ុណ្ណោះដើម្បីចិញ្ចឹមឆ្មា។ ថ្នាំណាមួយដែលសត្វឆ្មារត្រូវការចាំបាច់ត្រូវការការបរិច្ចាគពីព្រោះលោកយាយមិនអាចមានលទ្ធភាពទិញវាបានទេ។ អង្គការជួយសង្គ្រោះសត្វកម្ពុជាជួយដល់ឆេននៅពេលដែលនាងត្រូវការជំនួយប៉ុន្តែសូម្បីតែអង្គការអាចធ្វើ បានតែនៅក្នុងធនធានដ៏តូចស្ដើងរបស់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះ។

ធ្វើការនៅជុំវិញឧបសគ្គទាំងនេះលោកយាយឆេងធ្វើអ្វីដែលលោកយាយអាចធ្វើបានជាមួយអ្វីដែលលោកយាយមាន។ ប៉ុន្តែប្រហែលជា ៣ ឆ្នាំកន្លងមកអ្វីមួយដែលមានឥទ្ធិពលខ្លាំងបានចាប់ផ្តើមកើតឡើង។ មានមនុស្សចំលែកចាប់ផ្តើមចូលវត្តដើម្បីលួចសត្វឆ្មាសំលាប់យកសាច់ លោកយាយឆេងដឹងថាមានអ្វីកំពុងកើតឡើងនិងថាតើវាមិនទំនង បញ្ឈប់បានងាយទេ។ ឥឡូវនេះបន្ថែមពីលើការធ្វើជាម្តាយចិញ្ចឹមដល់សត្វឆ្មាទាំងនេះលោកយាយត្រូវតែក្លាយជាម្ចាស់ជើងឯករបស់ពួកគេ។

ការពារសត្វឆ្មាដោយក្តីស្រឡាញ់

លោកយាយបាននិយាយទាំងស្នាមញញឹមថា “ដរាបណាខ្ញុំនៅទីនេះខ្ញុំនឹងព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីការពារសត្វឆ្មា” ។ ជាអកុសលដោយមានកន្លែងទំនេរមានកំណត់បែបនេះលោកយាយអាចយកតែក្រហមនិងសរនៅពេលយប់ដោយទុកឱ្យឆ្មារដទៃខាងក្រៅ។

ដោយព្រោះមានចោរលួចសត្វលោកយាយត្រូវតែមានឥរិយាបថតឹងរឹងនៅក្នុងវត្ត។ អ្នកស្រុកខ្លះកោតសរសើរចំពោះ ការយកចិត្តទុកដាក់មើលថែររបស់លោកយាយ។ប៉ុន្តែមានមនុស្សជាច្រើនចោទសួរពីបំណងរបស់នាង។ ពួកគេមិនខ្វល់ពេលឃើញសត្វត្រូវបានគេយកចេញពីវត្តដោយមិនគិតពីជោគវាសនាដែលសត្វទាំងនោះបានជួប។ ហើយនៅពេលដែលគេដឹងថាសត្វទាំងនេះត្រូវបានយកចេញពីវត្ដដើម្បីសំលាប់យកសាច់ក៏អ្នកភូមិនៅតែបោះបង់សត្វចោលនៅក្នុងវត្តទៀត ។

ភាគច្រើន ជាក្មេងប្រុសវ័យជំទង់ដែលមកលេងនៅពេលថ្ងៃរះដើម្បីប្រមូលលួចសត្វឆ្មា។ ពួកគេមកធ្វើពុតជា“ ទៅលេងវត្តហើយចាប់យកសត្វធំៗទៅ។ ពួកគេនឹងទុកកូនតូចរហូតដល់វាធំល្មមដើម្បី បានតម្លៃខ្ពស់ ។ ការលួចបែបនេះបានក្លាយជាប្រភពចំណូលដ៏ងាយស្រួលសម្រាប់ក្មេងប្រុស។ ទោះបីជាចំនួនសត្វឆ្មាបន្តថយចុះក៏ដោយក៏ពួកគេនៅតែបន្តត្រឡប់មកវិញហើយលួចទៀត។

ខ្ញុំចង់ឱ្យមនុស្សយកចិត្តទុកដាក់។ នៅពេលពួកគេមកចាប់សត្វខ្ញុំសង្ឃឹមថាមាននរណាម្នាក់អាចជួយបញ្ឈប់ពួកគេបាន

-លោកយាយឆេង គៀរ